NAVIGATIE

Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan?

Blogger vindt dat berichten per datum moeten worden ingedeeld. Ik denk daar anders over. Volgens mij is het voor jou als lezer veel handiger om per categorie te bepalen wat of waarover je wil lezen. Dus ik heb hierboven in de balk het wat makkelijker gemaakt voor je en al m'n berichten onderverdeeld in 4 categorieën. En daaronder vind je een overzicht (klik op thema's) van de meest voorkomende thema's.

Handig toch!?




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mensch, ver-enigt U

Afbeelding
Dit is niet zo maar een vereniging, dit is groot, groots, grotesk, enorm, de nieuwe norm, het nieuwe normaal. Er zijn zoveel waanzinnig mooie initiatieven wereldwijd als het gaat om anders leven. En zelfs in ons eigen kleine kikkerlandje zijn er te veel om op te noemen. Allemaal eilandjes, die waanzinnig hun best doen om een alternatief te bieden, één alternatief. En daardoor langs elkaar heen werken. Gelukkig niet allemaal, er is ook genoeg samenwerking en kruisbestuiving. Maar nog niet voldoende, althans, dat vond ik. Zo ontstond geleidelijk aan het idee om één overkoepelende organisatie te ontwikkelen. Niet om toezicht te houden, of omdat wij het zo veel beter weten. Nee, gewoon, om ze allemaal met elkaar te verbinden. One big huge giant happy family. Samen staan we sterk. En hoeven we niet keer op keer het wiel opnieuw weer weg te laten rollen. Want van de 100 initiatieven bereiken 99 niet hun doelstelling. Slechts 10% overleeft de beginfase, en slechts 10% daarvan het einddoel. ...
Lees verder »

Mindfoolnes Magazine

Afbeelding
Tijd, Schumann en de Zwarte Ether Terwijl het Koningsdagweekend de stad overspoelt met mensen, muziek en mobiele telefoons, fietsen wij — twee gevoelig afgestemde reizigers — dwars door de wervelstorm heen. De 5G-mast in het hart van Maastricht staat er als een trofee van de vooruitgang, zijn onzichtbare net gespannen over de hoofden van de massa. Om klokslag twee uur begint het. De Schumannresonantie piekt, gemeten vanuit een onafhankelijk Russisch meetstation. We voelen het onmiddellijk: de tijd versnelt, imploderen lijkt het haast. Twee uren trekken als een kortstondige ademtocht aan ons voorbij. Later zal de data deze ervaring bevestigen, maar op het moment zelf is er geen meetlat nodig. Onze lichamen weten het allang. De stad, normaal al een vat vol signalen, voelt nu als een klankkast van druk: een gewicht op het hoofd, het denken in waas, het lichaam dat zijn zwaarte verliest en lijkt te zweven tussen twee werelden. Mijn vriendin, meer afgestemd op het energetische, ervaart...
Lees verder »